اثر سمپاتکتومی عروق کلیوی در بیماران با فشارخون مقاوم به درمان

زمینه و هدف: فعال شدن سمپاتیک کلیوی یکی از کلیدهای اساسی فشارخون اولیه است. هدف از این مطالعه تعیین تاثیر و ایمنی سمپاتکتومی عروق کلیوی در کاهش فشارخون است.روش بررسی: در این مطالعه تصادفی آینده نگر بیمارانی که علی رغم دریافت سه داروی ضدفشارخون یا بیش تر، فشارخون پایه سیستولیک mmhg160 یا بالاتر داشتند، به طور تصادفی انتخاب شده و تحت بررسی قرار گرفتند. یک گروه تحت درمان با قطع عصب سمپاتیک کلیوی (renal sympathetic denervation) و گروه دیگر (گروه کنترل) تحت ادامه درمان دارویی قبلی قرار گرفتند و تأثیر دو پروتکل درمانی در کنترل فشارخون در طی شش ماه ارزیابی شد.یافته ها: 117 بیمار (54%) از 212 بیمار اولیه برای قطع عصب سمپاتیک کلیوی انتخاب شدند (گروه یک). 95 بیمار (46%) به مدت شش ماه تحت ادامه درمان دارویی به تنهایی قرار گرفتند (گروه دو). فشارخون بر اساس کنترل درمانگاهی پی گیری شد که در گروه یک، مقدار متوسط mmhg12/24±15/35 تغییر داشت (001/0p<). در مقابل گروه دو تغییر معنی داری از مقدار پایه نداشت (تغییر mmhg11/22±0/5 و (9/0p: سیستولی و 96/0p: دیاستولی). در عرض شش ماه، 92% از 117 بیمار گروه یک، کاهش فشارخون mmhg20 یا بیش تر را در مقایسه با 15% از 95 نفر گروه کنترل نشان داد (001/0p:). در طول مطالعه هیچ عارضه جدی مشاهده نشد.نتیجه گیری: به نظر می رسد می توان از روش قطع عصب سمپاتیک کلیوی به عنوان روشی اثربخش و مطمئن به عنوان جایگزین درمان دارویی طولانی مدت در بیماران مقاوم به درمان های معمول ضدفشارخون استفاده کرد. هرچند مطالعات با طول مدت پی گیری طولانی تر و تعداد نمونه بیش تر جهت اثبات این موضوع نیاز است.